"Voor mij was de school een kans om iemand te worden die mijn familie kon helpen en mijn land kon dienen. Soms wenste ik dat ik een jongen was, zodat ik naar school kon blijven gaan, kon studeren en met mijn vrienden kon spelen. Als meisjes niet naar school gaan, blijven ze analfabeet en zullen ze hun hele leven lang met moeilijkheden worden geconfronteerd," vertelt een 13-jarig meisje, dat anoniem wil blijven. "Sinds ik niet meer naar school ga, blijf ik thuis en help ik mijn moeder met het huishouden."
Dit verhaal staat helaas niet op zichzelf, maar is de dagelijkse realiteit voor veel jonge Afghaanse meisjes. Nu het nieuwe schooljaar in Afghanistan is begonnen, kunnen opnieuw 400.000 meisjes niet naar school gaan. Het verbod op onderwijs heeft grote gevolgen voor zowel meisjes als het land zelf. Nu minder meisjes onderwijs volgen, lopen zij een groter risico op kindhuwelijken met negatieve gevolgen voor hun welzijn en hun gezondheid. Als dit verbod tot 2030 voortduurt, zullen meer dan 4 miljoen meisjes na de basisschool uitgesloten zijn van onderwijs.
Bovendien zal het land te maken krijgen met een tekort aan gekwalificeerde vrouwelijke gezondheidswerkers. En dat kan levens in gevaar brengen. Met minder vrouwelijke artsen en verloskundigen zullen meisjes en vrouwen niet de medische behandelingen en ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. We schatten dat 1.600 moeders hierdoor komen te overlijden en minstens 3.500 kinderen.
UNICEF blijft zich onvermoeibaar inzetten voor Afghaanse kinderen. Ondanks het verbod hebben we 445.000 kinderen terug toegang kunnen geven tot onderwijs door middel van community-based learning. Kinderen krijgen op die manier les in hun eigen gemeenschap. 64% van deze kinderen zijn meisjes. We stellen daarnaast ook vrouwelijke leerkrachten aan om ervoor te zorgen dat meisjes positieve rolmodellen hebben.