Een meisje alleen op de vlucht

Tijdens de vlucht verloor ze haar broers, zussen en ouders uit het oog. Ze weet niet of ze de aanval hebben overleefd. Met de hulp van andere dorpelingen bereikte ze Bangladesh. Kort daarna trouwde ze met de zoon van haar buren.

Asmot stemde ermee in om met hem te trouwen omdat ze helemaal alleen was in het vluchtelingenkamp en omdat de familie beloofde voor haar te zorgen. Kort na het huwelijk werd ze zwanger en beviel ze van de kleine Rubina.

Asmot denkt niet dat ze op zo'n jonge leeftijd zou zijn getrouwd als ze geen wees was geworden en gedwongen was haar huis te ontvluchten. Ze heeft nu veel verantwoordelijkheid als jonge moeder en als echtgenote. Asmot zegt zelf dat ze geen kind meer is, ook al is ze pas 14 jaar oud.

Ze denkt niet dat haar ouders blij zouden zijn met het leven dat ze nu leidt, maar ze had het gevoel dat ze als meisje alleen op een vreemde plek geen andere keuze had.