Sommigen vragen zich af waarom er een apart verdrag nodig was om de rechten van het kind vast te leggen.
In de eerste plaats moet eraan worden herinnerd dat kinderen individuen zijn die op zichzelf staan, maar met specifieke noden. Het Verdrag inzake de rechten van het kind is geenszins een privilege dat wordt toegekend aan kinderen. Kinderen hebben een status die gelijkwaardig is aan die van volwassenen. Zij zijn dus niet het bezit van hun ouders of van de staat noch zijn ze onafgewerkte personen.
1. Kinderen zijn afhankelijk voor zorg en begeleiding
Wat kinderen anders maakt dan volwassenen is dat ze aan het begin van hun leven staan. Het is een periode waarin ze aanvankelijk volledig en vervolgens gedeeltelijk afhankelijk zijn van volwassenen voor zorg en begeleiding, die ze nodig hebben om later zelfstandig te worden.
Deze zorg wordt bij voorkeur verleend door volwassenen in het gezin van het kind, maar wanneer de primaire verzorgers daartoe niet in staat zijn, is het aan de Staat, als primaire plichthebbende, om een alternatief te vinden in het belang van het kind.
2. Inzetten op kinderrechten, het winnende lot voor een staat
De actie of het gebrek aan actie van sommige regeringen zal soms een grotere impact hebben op kinderen dan op welke andere groep in de samenleving ook.
Maar het belemmert tegelijkertijd ook de groei en de ontwikkeling van de landen die door deze regeringen worden bestuurd. Op bijna alle vlakken hebben overheidsinitiatieven, bijvoorbeeld op vlak van onderwijs, volksgezondheid, enz. in meer of mindere mate een effect op kinderen. Een kortetermijnaanpak die geen rekening houdt met hun noden heeft een negatief effect op de toekomst van iedereen die deel uitmaakt van de samenleving.
Kinderen mogen niet stemmen en nemen niet deel aan het politieke leven. Als er geen aandacht wordt besteed aan hun mening (of ze die nu thuis, op school of in hun gemeenschap delen) wordt er geen rekening gehouden met hun standpunten over heel wat belangrijke kwesties, met name die welke hen direct aangaan en die van invloed kunnen zijn op hun toekomst.
De verandering van de gezinsstructuur, globalisering, klimaatverandering, digitalisering, massamigratie, nieuwe werkgelegenheidspatronen en het slinkende sociale vangnet in veel landen hebben een ernstige impact op kinderen. De impact van deze veranderingen kunnen catastrofaal zijn, zeker in gewapende conflicten en andere noodsituaties.
Doordat ze in de groei zitten, zijn kinderen veel kwetsbaarder dan volwassenen voor slechte levensomstandigheden als gevolg van armoede, gebrekkige gezondheidszorg, slechte voeding, gebrek aan schoon water, gebrek aan onderdak en milieuvervuiling. De gevolgen van ziekte, ondervoeding en armoede bedreigen de toekomst van kinderen en daarmee de toekomst van de samenlevingen waarin zij leven.
Studies tonen aan dat de eerste levensjaren van een kind een aanzienlijke invloed hebben op zijn of haar toekomstige ontwikkeling. En die ontwikkeling zal bepalen welke bijdrage het kind zal kunnen leveren aan de samenleving, of de last die het voor de samenleving betekent.
Daarom kan de prijs die moet worden betaald voor het verwaarlozen van de noden van kinderen enorm zijn voor een samenleving of een land.
Naast een ethische en wettelijke plicht is het dus ook in het belang van een land om te investeren in deze ongelooflijke bron van natuurlijke rijkdom: kinderen! Het opbouwen van een rechtvaardige, verantwoordelijke en welvarende samenleving is onmogelijk zonder respect voor de rechten van het kind.